In mijn eigen bubbel, mijn eigen plekje zwevend boven de realiteit. Heerlijk groen, zitten op mijn steen, leunend tegen mijn boom, mijmer ik weg met mijn gedachten.
Even niets moeten, even geen to-do-lijstjes. Ik kijk om mij heen en ervaar complete vrijheid. Dat het niet stil wordt in mijn hoofd, dat accepteer ik. Dat hoort nu eenmaal bij mij. Maar alle gedachten laat ik voorbij gaan, als of het wolkjes zijn. Sommige zijn groter of kleiner dan andere. Sommige zijn donkerder of juist lichter dan de andere.
Maar allemaal mogen ze er zijn, en dan weer voorbij varen. Ik hoef er geen aandacht aan te geven. Dat is voor straks, voor later.
Dit schrijfsel maakt onderdeel uit van de workshop 'Creatief schrijven' van Marc den Bosch
De afbeelding is een schilderij van Adam Burczyc
Comments